Geen moordkuil…

0    247 3

Ondertussen blijk ik ook nog eens van een blaasontsteking naar een of andere urinewegontsteking te zijn gegaan. Er huist en heerst dus een zekere bacterie binnen in mij. Ik vraag me nu af, ineens, of diezelfde bacterie ook tot die extreme jeukaanval heeft geleid, of dat het zelfs de voorbode was?

Anyhow, die bacterie zorgt er momenteel voor dat ik me nogal ziekig voel. Pijn in de flanken, buik pijnlijk, zware bovenbenen, last van mijn gewrichten, naast mijn ‘gewone’ rugpijn door 2 ingezakte wervels en scoliose. Het gaat lekker mensen! N.O.T.! 😉
Edoch, het is even niet anders. Gelukkig bestaat er iets als antibiotica, en zal ik de huisarts vragen of beide zaken wellicht verbandhouden?

Excuses

Ik had mezelf nog zo beloofd dat mijn blog niet zou verworden tot een of andere klaagzang met betrekking tot mijn gezondheid. Vandaar dat ik het laatste halfjaar ook zo weinig blogde, natuurlijk. Naast geen tijd, wegens de mantelzorg. En geen zin om te bloggen vanwege te weinig spannendere en leukere bijkomstigheden dan die verrekte gezondheid van mij.

Ik wil dus hier terstond mijn oprechte excuses aan mijn trouwe lezers aanbieden voor wat het wel is geworden uiteindelijk. Tóch een klaagzang. Maar hopelijk wel een waardoor het voor mij achteraf duidelijk wordt dat alles verband houdt met elkaar.

Zoals de huisarts reeds riep, de ziel en huid zijn nauw met elkaar verbonden. En ik durf nu wel te stellen, de rest ook…