Sowieso ‘haat’ ik dresscodes omdat die mij in een hokje duwen waar ik duidelijk niet in pas. Zo schat men mij – nu ik bijna 58 ben – altijd jonger in. Maarrrrr, dat kan ook zijn – natuurlijk – omdat men mijn toorn vreest. 😉

Wat ervaar ik dan precies:

🌟 Het voelt beperkend – Modetips voor vrouwen in de 50 zijn vaak vol regels: geen korte rokjes, geen opvallende kleuren, geen mouwloze topjes. Dat voelt betuttelend, alsof je opeens een bepaalde kledingstijl moet dragen.

🌟 Verouderde clichés – Veel advies lijkt nog te komen uit de tijd dat 50+ vrouwen vooral ‘netjes’ en ‘bescheiden’ moesten zijn, terwijl je juist je eigen stijl wilt vieren.

🌟 Zelfbeschikking – Je hebt op je 50e (en ouder) al genoeg meegemaakt om te weten dat je je niet meer aan andermans regeltjes hoeft te houden. Je wil gewoon dragen waar je je goed in voelt!

🌟 Het gaat om jouw smaak – Je houdt misschien van een creatieve, uitgesproken, of non-conformistische kledingstijl. Waarom zou je dat moeten opgeven omdat je de 50 hebt gepasseerd?

Die ‘haat’ tegen de dresscode voor vrouwen van 50+ komt voort uit:

1. Beperkende modevoorschriften die vrijheid en persoonlijke stijl inperken.
2. Verouderde normen rond gepast kledinggedrag die nu als bekrompen worden gezien.
3. Een verschuiving naar zelfexpressie en comfort in plaats van voldoen aan andermans verwachtingen.

Sowieso vind ik dat de ‘wereld steeds nuffiger en vol met regeltjes hoe het dan wel moet’. Ik vraag me soms af, of we anno 2025 niet veel ouderwetser, in plaats van moderner, worden. Denk aan absurde no‑go’s zoals geen blote armen of knielange rokken, of alleen pastelkleuren. Die worden door vrouwen van 50+ steeds vaker gezien als seksistisch en discriminerend, zélfs neerbuigend.

Laat mij maar kleding dragen die uitdrukt wie IK ben, niet wat anderen vinden dat “past bij mijn leeftijd”.

Clichés zijn de dood van de creativiteit

Zo, dat gezegd hebbende en weer door.