Je leest ze nog maar sporadisch. Die empathische stukjes waarin een ander iets ‘goeds’ doet voor zijn medemens. Het zijn vaak de mooiste stukjes tekst. En niet alleen omdat een levend wezen doordringt tot de kern van een ander wezen maar omdat het besef daar is dat we allemaal wat meer ons best mogen doen om een ander te ‘dragen’.

Waarschijnlijk lees je dat soort empathieverhalen minder vanwege die slopende reacties erop. Reacties als: ‘hoeveel schouderklopjes wil je hebben?’ Zulke koude en psychotische reacties verwonderen me altijd weer.

Louter wegens dat soort reacties meen ik dat diegenen met een beetje empathisch vermogen hun mooie verhalen minder willen delen. Misschien moet ik daarom het begrip empathie uitleggen?

Definitie van empathie

Empathie is het vermogen om de gevoelens en gedachten van anderen te begrijpen en mee te voelen. Het gaat erom dat je jezelf in de positie van de ander kunt plaatsen en hun emotionele reacties en behoeften kunt herkennen en respecteren.

Empathie is een belangrijke sociale vaardigheid die ons in staat stelt effectiever te communiceren en relaties op te bouwen met andere mensen. Het helpt ons ook om conflicten op te lossen door ons in de positie van anderen te verplaatsen en hun perspectief te begrijpen.

Empathie is echter niet altijd eenvoudig, omdat het vaak moeilijk kan zijn om de positie van de ander volledig te begrijpen, vooral als we verschillende achtergronden of ervaringen hebben. Het vereist ook een zekere mate van emotionele intelligentie en gevoeligheid om subtiele emoties en expressies van andere mensen te herkennen en te interpreteren.

Er zijn verschillende soorten empathie, zoals cognitieve empathie, waarbij je de positie van de ander intellectueel kunt begrijpen, of emotionele empathie, waarbij je de emoties van de ander kunt voelen en meevoelen. Een gezonde dosis empathie kan helpen om de menselijke relaties te verbeteren en ons tot betere en meelevende mensen te maken.

chat.openai.com

Je zou er bijna een blog voor oprichten

Want het zijn juist dat soort verhalen die mij dagelijks op de been kunnen houden. Het zijn in feite ‘goed nieuws’ berichten. Zonder dat soort vriendelijke gebaren blijft er immers niet veel over van deze kille wereld die maar door moet blijven draaien. Zonder feitelijk empathische huzarenstukjes zou je je niet eens meer realiseren dat je nog ‘mens’ was.