De laatste paar dagen ben ik echt helemaal uit mijn doen. Ik ben echt niet te genieten, en ik kon mijn vinger er niet goed opleggen wat me nu precies zo dwars zit. Behalve dit weer dan. De koude. De gure luchten. Dat deprimerende waar ik anders nooit echt last van had. Totdat di Mama er vanmorgen uitspraken over deed, tijdens ons dagelijkse eerste telefoontje. Vorig jaar, rond deze tijd werd...
Ver weg, maar toch zo dichtbij
V