Naast soms Oostindisch doof (mogen) zijn, is het na een drukke dag heerlijk toeven zonder hoorapparaatjes. De stilte die dan daverend binnenkomt is zo’n verademing. Ik kan me dan uren laven aan die stilte, totdat ik er genoeg van krijg. Dan wil ik op den duur toch weer wat geluiden in me opnemen. En sta ik de wereld – al is het maar voor een korte periode – weer even toe binnen...
#WOT, deel 34: stilte
#