Naast soms Oostindisch doof (mogen) zijn, is het na een drukke dag heerlijk toeven zonder hoorapparaatjes. De stilte die dan daverend binnenkomt is zo’n verademing. Ik kan me dan uren laven aan die stilte, totdat ik er genoeg van krijg. Dan wil ik op den duur toch weer wat geluiden in me opnemen. En sta ik de wereld – al is het maar voor een korte periode – weer even toe binnen te komen.

Terwijl ik me kan herinneren dat ik vroeger op de zondagochtend me heel eenzaam en verlaten kon voelen als die kerkklokken luidden. Het lijkt alsof ik inmiddels met stilte ben vergroeid en er zelfs verknocht aan ben geraakt.

Het #WOT-woord is:

Stilte is de ervaring van geen enkel geluid, of de ervaring van zo weinig geluid dat het als volledig natuurlijk en rustgevend wordt beschouwd. Stilte kan echter ook als beklemmend of bedreigend worden ervaren.

wikipedia.org

Vakantietijd en rust

Nu neem ik stelselmatig aan, dat je inmiddels weer terug bent van vakantie. En dat je ook weergaloos hebt mogen genieten van wat rust en stilte om je heen. En dat je daar dan net als ik heel veel van kunt genieten. Al is mijn innerlijke stilte dan wel iets doordringender dan die van gewone horenden.

Wat doet stilte met jou?

Heb je het – net als ik – ook even gruwelijk nodig? Of ervaar je het alsof er op zondagochtend de schijnbaar oneindige kerkklokgeluiden je die waanzinnig eenzame gevoelens oplegt, zoals ik dat vroeger zelf mocht beleven? Hoe sta jij er in als de stilte overheerst?

SCHRIJF JE MEE?

#WOT betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verzin ik een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. De vorige woorden toen ik meeschreef kun je in het archief vinden.