Toen ik eindelijk de vijftig gepasseerd was, voelde ik mezelf nog altijd jong van geest. Ik heb een bloeiend sociaal leven en ben de onbetwiste kampioen in het wekelijkse potje daten. Maar de menopauze blijkt mijn grootste uitdager. Op een dag, tijdens een intensieve date met mijn vriend, voelde ik een ongekende opwinding. Niet vanwege een spannende flirt, maar omdat mijn darmen besloten een...
Kan me herinneren dat ik vroeger altijd meende dat ik een buitenbeentje was. Zo een, die het had uitgevonden. Als vrijbuiter, qua kledingkeuze, qua behoefte om maar single te blijven, zonder kinderwens, want stel je voor dat mijn kinderen diezelfde genen zouden erven?! En moest iedereen echt meedoen aan dat huisje-boompje-beestje-gewoel?! En daarom begon ik dus met bloggen – maar eerst aan...
Ligt het aan mij of gaat de wereld langzaam ten onder aan korte lontjes? Sinds corona valt me dat al op. Er is maar bitter weinig om anderen een tirade af te laten steken of een preek te mogen ontvangen, bij het minste geringste. Daar zal de komende vakantieperiode hopelijk beterschap brengen. Kan ook zijn dat de hitte van gisteren te veel doorslag gaf. Ik vind dat intens jammer. Gaat ten koste...
Nu, ik zat letterlijk de laatste tijd niet zo heel lekker in mijn vel. Waar dat aan ligt, precies, is natuurlijk nooit geheel met zekerheid te voorspellen. Het zijn van die typische vrouwenkwaaltjes, al mag ik dan nu wel opgelucht ademhalen dat het ergste gedeelte van die verrekte menopauze achter me ligt. Toch wilde ik hier wat mee. Ik wilde oplossingen. Ik wil alles in evenwicht krijgen. Maar...
Net als Karin, ben ik ook erg bezig met mijn leven in de toekomst. Zelfs tot in de dood. En net als Karin, zou ik zweren, dat er niet genoeg support is dan wel begrip voor een absoluut menswaardig einde. Onlangs heeft een wat oudere vriendin van mij tijdens haar vakantie in haar geboorteland, Indonesië, op een vrij macabere wijze het leven gelaten. En dat terwijl ze alles op alles had gezet om...
Toen de eerste verscheen, rukte ik het nietsontziend eruit. Ik dacht, dit is verval wat ik nog wel even uit kan stellen en vooral: that should do it. Nu, een paar dagen later keek ik des morgens in de spiegel of er überhaupt nog iets van te maken valt, make-upgewijs, van mijn hoofd. En soms, soms is dat schrikken. Totdat… ik mezelf eens vriendelijk toegrijns in die spiegel. Ik kan me niet...