Toen de eerste verscheen, rukte ik het nietsontziend eruit. Ik dacht, dit is verval wat ik nog wel even uit kan stellen en vooral: that should do it. Nu, een paar dagen later keek ik des morgens in de spiegel of er überhaupt nog iets van te maken valt, make-upgewijs, van mijn hoofd. En soms, soms is dat schrikken. Totdat… ik mezelf eens vriendelijk toegrijns in die spiegel. Ik kan me niet...
Stoeien met het verval
S