Vanmorgen mocht ik me reeds in alle vroegte melden bij een garage. Mijn sleutelbediening weigert en steigert namelijk bij het op slot doen van de auto. Openklikken doet het overigens nog wel. Ten eerste mocht ik voor een uurtje analyse al € 100,= neertikken. Ten tweede was de voorgestelde reparatie van dusdanige hoogte dat ik alweer het gevoel krijg belazerd te worden. Maar natuurlijk is dat te...
Ja, ze zijn weer overvloedig aanwezig, die reclame-uitingen van de diverse loterijen. Edoch, ik vind het tegenwoordig een beetje moeilijk om er nog in te trappen. In die ‘gegarandeerde prijzen’ die je dan wint. Hoezo kan men dat garanderen als willekeurig geselecteerde nummers worden getrokken? Tja… zie je, daar heb ik al het gevoel of noem het instinct dat ik belazerd word...
Beste mensen, dat is 14 dagen. Ik heb 14 dagen niet gerookt. Geen sigaret aangeraakt. Ik wist niet dat ik het in me had. Mijn zelfrespect is met 199% gestegen. Absoluut. Natuurlijk heb ik het af en toe zwaar. En dan denk ik steevast aan de beruchte scène van Brigitte Kaandorp waarin ze ook stelt zo’n zwáár leven te hebben, dat ik er zelf om moet lachen. Steek dan een nicotinekauwgompje in...
Goh, vanochtend werd ik wakker met de gedachte dat de pret nu wel lang genoeg geduurd had. Ik heb mezelf bewezen, after all, dat ik een week lang zonder roken kan. Dus hee, pakte ik een kersverse nicotinepleister en ik plakte die op een plek op mijn lichaam waar ik er nog geen eerder geplakt had. En kauw ik nu wat achteloos en bijna in paniek op een nicotinekauwgompje. Want ik wil het volhouden...
Terwijl de wereld het oudejaar inluidde, volgens mij voorzien van veel appelflappen en champagne en niet te vergeten dat verduivelde luide vuurwerk, lag ik er al vroeg in. Ik werd nog net op tijd voor middernacht wakker om even wat gelukwensen de wereld in te sturen, telefonisch. Tja, het is maar een manier. Normaliter vier ik het liever ook op een andere wijze. Heb zelfs de oudejaarsconference...
Het verlies van een dierbare is een pijnlijke en moeilijke ervaring. Mijn broer overleed twee jaar geleden aan de gevolgen van blaaskanker. De emoties die ik ervaar zijn vaak zeer wisselend. Soms ben ik verdrietig en wil ik hem iets Wh’appen, dan weer boos om me als enigst kind zomaar alleen achter te laten en soms ook wel eens verward omdat dat verschil tussen leven en dood maar moeilijk...