Ah, over dit onderwerp kan ik mijn hart dan wel minstens tweeledig luchten. Wat zeg ik, drieledig zelfs, nu ik er over nadenk.

Het #WOT-woord is:

Sikkeneurig: ‘chagrijnig zijn, lusteloos zijn’.

www.onzetaal.nl

1) Een mens van stemmingswisselingen

Zo ben ik. Wat heet, ik vibreer op mijn stemmingswisselingen. En de laatste tijd valt het me wel heel erg op dat ik daarin iets te afhankelijk van de overige mensheid sta. Want naar blijkt kan ik het alleen zijn heel goed af. En toch, no man is an island, dus op de overige momenten zou ik zweren dat ik heel erg toe ben aan gezelschap om mijn humeur ietwat op te krikken. Maf dat.

2) Gezonde energie kweken

Mijn moeder en ik kijken des ochtends vaak vertwijfeld naar de klok. Want wij zweren erbij dat het leven ná 11 uur ‘s morgens beter en soepeler verloopt. Je zou dus kunnen stellen dat we beiden aan een ochtendhumeur lijden. Of dat onze biologische klok pas is afgesteld voor alles wat zich ná 11 uur voordoet. Enniehoo, het heeft wel iets komisch.

3) Verwijten zoals nooit tevoren

Onlangs kreeg ik weer eens de hik, en begon een spontane date met een buurman in de flat. We kwamen elkaar natuurlijk erg vaak tegen bij de ondergelegen supermarkt. En het was dan ook op een mooie dag, dat ik de stoute schoenen aantrok en hem uitnodigde bij mij thuis voor een hapje en een drankje. Tijdens veel over en weer geflirt tijdens dat gesprek, accepteerde hij mijn uitnodiging.

Uiteindelijk zijn we nu 3 maanden verder, en blijkt de liefde voorbij. Dat is op zich geen punt, en ook geen drama. Wat me dan wel zeer chagrijnig maakt is dat hij (net als een voormalige ex-vriend van me dat ook riep) rustig stelde dat hij niet langer verliefd was en dat “ik degene was geweest die zonodig een relatie wilde!”

Je begrijpt, dat trok al het bloed van onder mijn nagels vandaan. Ik ben er nu nog chagrijnig van. Of sikkeneurig. Maar het is nu wel zo ver gekomen dat ik hem liefst straal negeer mocht ik hem weer eens tegenkomen. En ook: ik ben zelfs nu zover dat ik never nooit meer het initiatief wil nemen. Echt niet.

Ik vermoed zomaar dat 80% van de damesmensheid altijd het initiatief neemt tot een uitnodiging of dates. En dat de heren dat wel zo makkelijk vinden, met name om nadien dit soort verwijten naar ons hoofd te gooien. Ik pik dat echt niet meer. Al is er dan niet veel wat ik er aan kan doen. Achteraf.

Laat mij maar even sikkeneurig zijn, daar groei ik vanzelf wel weer overheen. Ooit. Met het mooie weer en een laptop om alles van me af te schrijven, komt het vanzelf wel weer goed.

SCHRIJF JE MEE?

#WOT betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verzint Karin een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. De vorige woorden toen ik meeschreef kun je in het archief vinden.