#WoW, deel 1, 2024: nostalgie

Even een kanttekening voordien; mijn brein is nog ietwat mistig. Dat moeten jullie me maar vergeven. Vandaag is het immers de 5de dag dat ik niet rook, als in goed voornemen voor 2024. Kan dus niet garanderen dat dit een geweldig leuke blogpost wordt. Dat mag ook geen excuus zijn, hoor.

Natuurlijk, ik ben alvast plaatsvervangend trots dat ik het al tot de 5de dag, zover, heb geschopt (letterlijk en figuurlijk). Ik wil het dan ook beslist volhouden, want ik ben klaar met die shag. Ik ben klaar met mijn verslaving. Het iedere avond nerveus checken of ik met mijn halve pakje shag de nacht wel doorkom?! Hoe raar werkt zo’n verslaving? Hoe ben ík in vredesnaam daardoor een slachtoffer, of lijkt dat maar zo, sinds mijn 14de? Dat is reeds 42 jaar lang. Hoe kon ik zó stóm zijn?

Het #WoW-woord deze week is:

Nostalgie: Verlangen naar een geromantiseerd vroeger 

https://www.encyclo.nl/begrip/nostalgie

In 2001 startte ik mijn blog

Het leek me een geweldige hobby, waarvan ik er niet één had. Nee, echt niet. Het verwerd aldus tot mijn énige hobby, totdat ik niet langer tevreden bleek te zijn met de lay-out en de uitstraling van mijn blog. Echt, ik ben gaan wroeten en ploeteren totdat ik de php-taal van toenmalig veelgebruikt blogtool Pivot begreep en niets weerstond me er dagelijks en bijna 24 uur per dag mee bezig te zijn. Zelfs mijn geschreven teksten waren ondergeschikt aan mijn lay-outs.

Dat is wel, en gelukkig maar, veranderd in de loop der tijden. Nu is het zelfs zo, dat dat perfectionisme van destijds ondergeschikt is gemaakt aan de stukjes die ik publiceer. Ik herhaal, mijn stukjes moeten de kroon op mijn werk zijn.

Uitdrukkingsvaardigheidsverbetering

Door te gaan schrijven heb ik mijn vaardigheden aanzienlijk verbeterd. Hetzij als uitdrukkingsvaardigheid. Hetzij als mogelijkheid mijn stukjes te zien als een vorm van nostalgie. Want hee, wat ben ik gegroeid sindsdien, vind ik zelf dan maar weer eens.

Ik lees en herlas mijn oude stukjes vaak terug. En dat heeft er wel toe geleid dat ik dit blog, welke naam ik dan ook voerde want het zijn veel domeinnamen geweest, drastisch heb ingekort. Als ik al mijn blogs had laten staan, waren er nu beslist meer dan 20.000 blogposts, en dat is beslist een voorzichtige schatting.

Soms vind ik dat krimpen van dat grote blog wel eens spijtig, maar hee, dat was mijn perfectionisme van destijds. Ik kan dus nu met enige trots vermelden dat ik gelijktijdig met mijn bloggen groter gegroeid ben. Ik roep dan beslist niet, dat ik volwassen geworden ben met mijn blog, want hee, dat kinderlijke van vroegah wil ik absoluut niet missen.

Schrijf je mee?

#WoW betekent Write on Wednesday of Word of Week. Iedere woensdag verzint een van de deelnemers, vandaag Karin, of ik een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. De vorige woorden toen ik meeschreef kun je in het archief vinden.