Nauwelijks een half jaar geleden kon je me nog horen verzuchten dat ik blij was dat het weer wintertijd was. Dat was toen. Vandaag ben ik een blij ei dat de zomertijd weer is ingetreden. Heb me net een half uur à la sofa gepositioneerd om te genieten van het schemeren. Oud wijf, ik. Of is het meer dan dat, word je naarmate je ouder groeit echt blijer van wat licht om je heen?

Hoe dan ook. Vanmiddag was het in het Haarlemse plezant genoeg om mét zonder jas à la balconia de dode struiken te verwijderen, en te zien wat er nog leeft na deze overigens niet al te strenge winter. Mijn Hortensia’s krijgen weer blad zo vlak bij de wortels dat mijn hart een sprongetje maakte van piezelier. Oud wijf, ik.

Voor de rest niet veel anders gedaan, dan raptitude.com gelezen en me vergapen aan deze WordPress-theme. Ik vroeg me nog af, of ik deze zou gaan inzetten. Maar heus, hoe vaak wil je veranderen van theme?

En het mag dan wel een luie zondag zijn geweest, sinds de corona afgelopen week wéér toesloeg, voel ik me sinds vandaag weer een beetje levendiger. Al was het dan niet meer dan een snotterige verkoudheid. Oud wijf, ik. Echt wel.