Van de week had ik een nieuwe vrijwilligersklus. Heel leuk. De website van een school hier in het Haarlemse moest wat opgeleukt worden. Dus toog ik aan de slag. Het is nog niet officieel ‘live’ gegaan, dus kan ik het hier nog niet melden, maar ik ben er maar wat trots op. Nu al.

Vroegah was alles beter, ook bloggen

Ondertussen krijg ik dan zoveel inspiratie, en het heeft best wel een poosje geduurd sinds mijn laatste omkat, dus bij dezen krijg je een gezelliger format te zien.
Ook eentje waarbij minder de nadruk ligt op afbeeldingen. Ik vind het altijd maar een gedoetje om een goede afbeelding bij een post te vinden, voornamelijk omdat ik over persoonlijke zaken blog. Daarnaast vind ik dat zo’n afbeelding veels te nadrukkelijk aanwezig is.
De plek waar zo’n afbeelding staat is altijd glad verkeerd. Ik zie graag eerst de titel en meta, daarna pas een afbeelding en liefst kleiner dan de tekst, waar wat mij betreft juist de nadruk op moet liggen.

Bovendien mis ik het ouderwetse van de vroegere uitstraling van blogs. Zo rond 2002 was het bijna een rage om je blog zo vaak mogelijk te voorzien van een nieuwe uitstraling. En ook een rage om zo vaak mogelijk te bloggen over je belevenissen dan wel te linkdumpen. Wat mij betreft, mag die fase weer zo snel mogelijk terugkomen in de Blogosphere.

Men noemt het blogs, maarrrrr…

Zo heb ik altijd wat moeite met die tips & trics blogs die hedentendage roelen, zeg maar. Dat is toch geen blog, dat is een verknipte how-to-magazine.
Échte blogs, die zoals maanisch.com die zijn er nog maar weinig. Zo een waar je bijna biecht over dagelijkse fenomenen die je meemaakt. Zo een waardoor de lezer achterblijft met een lach én een traan.
Natuurlijk staat het je vrij om je blog hier in de reacties te dumpen, zodat ik weer wat aangenaam leesvoer meekrijg. Bij dezen, dus graag.