Ooit had ik zoveel te vertellen. Niet in spreektaal, maar in gedachten. Ik wilde letterlijk elk woord wat ik dacht met iedereen delen. Niet omdat ik dacht dat ik interessant was. Überhaupt. Neen. Ik wilde weten of ik werkelijk zo buitengewoon was. En na al die tijd kom ik er achter toch gewoon mens te zijn. Met gedachten die iedereen (wel eens) heeft. Niets bijzonders dus, zou je zeggen...
Stil
S