De laatste tijd kom ik steeds vaker het woord veerkracht tegen. Maar wat betekent het eigenlijk echt? Veerkracht is het vermogen om na uitdagingen en tegenslagen weer op te staan. Het is die innerlijke kracht die ons helpt om ons aan te passen, te groeien en te bloeien, zelfs in moeilijke tijden. Door veerkracht te ontwikkelen, kunnen we met moed, optimisme en doorzettingsvermogen terugvechten en sterker uit de strijd komen.
Als vrouw voel ik me verbonden met dit begrip, want mijn leven, net als dat van triljarden vrouwen voor mij, is doordrenkt van uitdagingen. Een woelige puberteit, een turbulente twintiger jaren, adembenemende dertigers en uiteindelijk de meer serene veertigers. Dat alles hoef ik waarschijnlijk niet eens verder toe te lichten, toch?
Tijdens mijn puberteit begon ik met het ontdekken van mezelf. Het was een tijd waarin ik leerde over mijn intellect, mijn emoties en hoe die twee zich tot elkaar verhielden. Geen eenvoudige opgave, en niet per se in die volgorde.
Mijn twintiger jaren waren gedreven door ambitie. Ik was een avonturier, op zoek naar ervaringen, werk en financiële zekerheid. Ik kocht een auto, vond een baan en een dak boven mijn hoofd. In die periode was ik vastbesloten om mijn stempel op de wereld te drukken, zodat mijn bestaan een betekenisvolle afdruk zou achterlaten, mocht ik plotseling verdwijnen of voortijds overlijden.
In mijn dertiger jaren werd ik geconfronteerd met de harde realiteit. Het idee dat mijn tijd om kinderen te krijgen begon op te raken, kwam steeds dichterbij. Maar het vinden van de juiste partner bleek een strijd op zich. Ook mijn carrière wankelde, en zekerheden brokkelden af. Mijn huis hield ik gelukkig wel, maar ik bleef achter met twijfels. Was mijn lot om single te blijven een keuze, of was het simpelweg pech? Uiteindelijk besloot ik dat zowel het moederschap als de juiste partner aan mij voorbijgingen. Maar dat besef bracht ook een zekere rust.
Mijn veertiger jaren brachten me terug naar mezelf. Wie had mij ooit wijsgemaakt dat een ‘huisje-boompje-beestje’-leven dé ultieme bestemming was? Niemand eigenlijk. Die droom hoorde bij de verhalen uit de Bijbel – een boek waar ik niet in geloofde, en dat had ik inmiddels geaccepteerd.
Nu, aan het einde van mijn bijna spirituele vijftiger jaren, leef ik gelukkig samen met mijn hondje en mijn kat. En wat die veerkracht betreft? Ik gebruik het waar nodig, maar laat het verder voor wat het is. Ik adem immers nog… Gelukkig!
Ontdek meer van verwondervrouw.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
One Comment
Ademen is leven en inzicht in het waarom geeft zoveel speelruimte en natuurlijke veerkacht. Mooi verhaal VERWONDERVROUW.