Was nog bijna vergeten dat ik nog een Netflix-abonnement had, waar ik nauwelijks wat mee gedaan heb de afgelopen maand. Voor de Kerst had ik het abo aangeschaft, zodat die Mams en ik met de Kerst gezellig The Crown o.i.d. konden kijken. Blijkt dat haar Netflix niet langer ondersteund wordt via haar tv. Nu is dat geen ramp. We konden natuurlijk ook streamen via de iPad of computer. Het is er niet van gekomen. Aangezien we volop in voorbereiding waren voor de Kerstbrunch voor de volgende dag.
Maar allez oeps… ik zie via Sociale Media wel berichten voorbij komen van stand-up comedian, acteur en schrijver: Ricky Gervais. Hij roept altijd wel rake dingen over de behandeling van dieren. En dus dacht ik de afgelopen 48 uren me daar aangenaam mee bezig te gaan houden. Wat is gelukt. Ik zag o.a. Super Nature en Humanity van Ricky Gervais. En ik heb inmiddels 4 afleveringen gezien van After Life en weet nog niet of ik er mee verder wil. Ergens zint me iets niet.
Op dit moment overvalt me die diepe deken van triestheid, iets wat me wel vaker overkomt als ik iets te veel komedie tot me neem. Ik ben blijkbaar erg gevoelig voor de aard van de clown, en dat is in dit geval dus Ricky Gervais. Hoewel het beeld van clowns doorgaans wordt geassocieerd met humor en gelach, is het belangrijk op te merken dat sommige mensen clowns grappig vinden, terwijl anderen ze verontrustend of zelfs beangstigend vinden. Waar dit nu in schuilt bij mij persoonlijk, kan ik niet goed definiëren. Maar wel dat ik nadien wat chagrijnig was. En genegen was me over te geven aan een soort van depressie, waar ik geen zin in had. Het leven lijkt me nog te mooi om daaraan toe te geven.
Heb me overigens ook verlekkerd aan de documentaire over Beckham, maar zelfs dat heb ik niet helemaal afgekeken. Ergens verwondert het me dat die mensen zo’n podium krijgen. Echt interessant kon ik het niet vinden, wat me dus subiet doet verlangen naar mijn bedstede.
Ben benieuwd of jullie tips voor me hebben, dan kan ik het abonnementje met nog een maand verlengen. Ik hoor het graag in de reacties.
Ik heb after Life in de keiharde rouwperiode na het overlijden van mijn keukentafellief gekeken. Ik vond en vind (want herkeken) subliem! Keiharde humor vermengd met diep verdriet. Wat ik ermee wil zeggen is dat de intentie waarmee je kijkt ook meespeelt….het heeft me geholpen de zwarte tijd iets grijzer te maken.
@Karin: Jaaaaa, dat kan ik me in jouw geval heel goed voorstellen. Ik ben echter niet zo sterk met die keiharde humor. Ik kan het persoonlijk niet zo goed handelen, geloof ik… 🙁