Gisteravond laat ontving ik die mail van de Rijksoverheid namens GR Cocensus, je raadt het al, de WOZ-beschikking. Ik verwachte min of meer al dat het iets meer centjes zal gaan kosten dit aankomende jaar. En inderdaad zeg. Ik geloof dat ik binnen een paar jaar de helft meer aan belasting ga betalen.

Nu is dat aan de ene kant voor mij voordelig. Mijn appartement wordt hoog ingeschat qua waarde. Mocht ik het willen verkopen, dan is dat natuurlijk een plusje. Daarentegen zegt mijn portemonnee weer: “Auwa!” Maar goed, ik ga dus maar geen bezwaar aantekenen.

Soms denk ik wel eens weer eens te willen verhuizen.
Soms denk ik dat ik het hier nu wel eens gezien heb.

Maar dan komen die ongelooflijke plussen weer voorbij. Ik kan NB via de gang binnendoor naar een onderliggende supermarkt. Mijn ruime balconia huist aan het Zuidwesten, meer West dan Zuid, overigens. Ik zou mijn hoogglans rode keuken nog niet willen missen, zeg. Zelf verbouwd ook. Ik heb hier – vooralsnog – gratis parkeerruimte beneden. Er ligt in de directe omgeving een geweldig park, waar ik los mag lopen en de rest van de mensheid en het overige canine-overschot ook.

Waar vind je nog zoiets?

Ach, af en toe heb ik de neiging wat meer centjes te willen zodat ik ook mijn badkamer en toilet wat kan aanpassen aan de modernere maatstaven. En dan ga ik dus wel eens snorren op Funda.nl om te kijken of het inderdaad nog beter kan. Maar die balconia’s van 5m x 2m, die zijn maar uiterst zeldzaam. De omgeving dito.

Nee, dan sluit ik mijn browser toch altijd weer vergenoegd af met die staat van opluchting van heb ik jou daar. En voor even ben ik dan weer heel tevree. Dat mag ook wel eens gezegd.