Ow jeej, ja je kon het verwachten natuurlijk. Als rechtgeaarde Apple-fanaat maak ik me soms zelfs zorgen, misplaatst denk ik zo, maar dan toch! Zo veel rechtszaken aan hun broek. Zo veel mensen die een graantje willen meepikken van de centjes. Natuurlijk besef ik dat ze voor zichzelf een mooie monopolie hebben gecreëerd, en dat dat niet strookt met de wensen van de rest van de mensheid.

Edoch, ik ben best bereid meer te betalen voor kwaliteit. Vakmanschap. Technologische innovatie. Mijn inmiddels verwend én gewend geraakte gebruikerservaring. Voor merkwaarde. En de wijze waarop ze hun marketing en positionering op deze aardkloot innemen. Dat dus: innovatie, kwaliteit én services. Dat alle apparaten waarmee ik werk bijna gegarandeerd veilig zijn en blijven.

Mocht alleen willen dat de tijd niet zo snel voortkabbelt dat mijn Apple-producten weer toe zijn aan vervanging. Want écht, die 7 jaren vliegen voorbij.

De #WoW is:

Kwaliteit: 1) Aard 2) Bekwaamheid 3) Capaciteit 4) Deugdelijkheid 5) Eigenschap 6) Faculteit 7) Functie 8) Gehalte 9) Gesteldheid 10) Goede eigenschap 11) Hoedanigheid 12) Keur 13) Klasse 14) Niveau 15) Puik werk 16) Rang 17) Schaakterm 18) Titel 19) Verschil bij schakers van klasse 20) Waarde 21) Waardigheid

encyclo.nl

Apple is in dit geval maar een voorbeeld

Want voor de rest van de werkende mensheid vind ik dat kwaliteit soms ver te zoeken is, en ik realiseer me dat een generalisatie is. Maar echt, mensen, waar gaat dit toch heen? Persoonlijk wijt ik dit aan de mijns inziens onnodige kostenbesparingen op personeelskosten. Alles moet jong, jonger, jongst. Ervaring is niet langer een vereiste. Terwijl dit juist wel een enorme kwaliteitsverbetering zou kunnen inluiden.

Ik ken genoeg kwaliteitspersoneel (dames die hun arbeidscontract niet verlengd zien) die nu thuiszitten omdat een budget niet toereikend was. Mensen die zich letterlijk uit de naad werkten om maar ergens te kunnen blijven werken, maar gewoon aan de kant worden gezet. Terwijl bijvoorbeeld in de zorg het management hoogtij viert en de rest kan fluiten naar de zo nodige kwaliteitszorg en klasse.

Ben ik nog iets vergeten? Ik ben bang van wel. Ik weet vast nog wel meer voorbeelden te noemen, maar dan zouden jullie niets meer hoeven te schrijven. 😉

Wat is jouw punt inzake kwaliteit?

Maak jij je ook wel eens zorgen over waar dit allemaal naar toe moet? Of ben je juist uiterst content met de huidige stand van de economie waar de kwaliteit niet tekort schiet?

Ik hoor het weer graag in de reacties.

Schrijf je mee?

#WoW betekent Write on Wednesday of Word of Week. Iedere woensdag verzint een van de deelnemers, Karin, of ik een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. De vorige woorden toen ik meeschreef kun je in het archief vinden.

Vrees het ergste voor de banken en overige geldinstellingen voor de toekomst. Want zoals de voorspellingen nu zijn, aarzelen de ouderen onder ons niet om de banken links te laten liggen en hun geld weer gewoon in een oude sok op zolder of onder hun hoofdkussen te bewaren. Al vind ik ook niet bepaald wenselijk, want dan hebben de boeven ze precies waar ze willen hebben. Thuis. Onveilig. Onbeschermd.

De voorspellingen waar ik het zoëven over had: via phishing zou het volgens de Sensatiegraaf mogelijk zijn software op de smartphone/tablet en desktop te installeren waarmee men met deepfake/AI foto’s in staat moet zijn complete bankrekeningen van het slachtoffer te plunderen. En tot op heden blijkt daartegen nog geen oplossing te zijn.

Nu dacht ik, goh, ik zet mijn Face ID maar eens uit, via mijn smartphone en tablet. Maar ja, mocht er een kwaadwillende zijn die zulks soort software reeds heeft geïmplementeerd op mijn smartphone dan wel tablet, dan komen ze ook heus wel achter je toegangscode als je inlogt bij de bank.

Je snapt, ik vind dit soort ontwikkelingen niet bijster vrolijkmakend. Zeker niet als dat groots wordt aangekondigd in de krant zonder een of andere oplossing aan te reiken.

Het enigste wat je kunt adviseren is dat je ouderen leert geen ‘links’ aan te klikken waardoor die phishingsoftware mogelijk zou kunnen worden ingezet. Maar dat valt nog niet mee, omdat men ook via e-mails vrijwel dagelijks uitgenodigd wordt om op een link te klikken om bijvoorbeeld rechtstreeks een betaling te doen, of naar een bepaalde pagina te surfen.

Wat dat betreft zou mijn advies zijn aan ouderen om vooral niets te doen eer ze iemand om raad kunnen vragen. Maar dan nog… is het een hachelijke zaak en moeten we blijven praten over online veiligheid om iedereen, ook jongeren, te blijven informeren.

Tegenwoordig ben ik toch wel het toppunt van sportiviteit. N.O.T. Dat komt er van, als er zo langzamerhand wat kwalen je leven binnensluipen. En ik bedoel maar, vanwege die kwalen verloor ik eventjes mijn focus. Die focus moest zijn, dat mijn lichaam een tempel is. En blijft.
Nee, ik bedoel dat niet spottend, hoewel, zelfspot wel zo’n dingetje is natuurlijk, maar serieus. Ik ben het zat steeds maar te moeten roepen, maar mijn arme rug, maar mijn rechterknie, maar mijn arme voeten, die werken niet mee aan het instandhouden van die tempel.

De #WoW is:

Aandacht: Alles wat je aandacht geeft, groeit

Aristoteles, 384-322 v.C

Stoelyoga, omdat het kán

Waar ik dus vroeger sportief was in gymnastiek, ballet, softbal maar voornamelijk badminton op competitieniveau, daar doe ik tegenwoordig écht helemaal niets. Ja ik ben járen niet zo’n fanatiek sportschoollid geweest, in de eerste paar maanden ben ik 3x per week serieus bezig, en daarna zien ze me nooit meer, maar ik moet dat jaar natuurlijk wel afbetalen. Echt schaamteloos van mij.

Ik ben ook járen bezig geweest om yoga in mijn leven te implementeren, maar ik val steeds in slaap op de yogamat zodra dat rustmomentje op me af wordt geroepen.

Tegenwoordig zie je allemaal van die filmpjes met stoelcapriolen, dat heet dan stoelyoga. En ik heb me serieus voor een maandje lid gemaakt om te zien of dit wat voor me is. Of ik het volhou, en of ik daar dan de moed voor kan opbrengen om het een onderdeel van mijn dagelijks ritme te maken.

Eigenlijk zou ik daar ook een filmpje van moeten maken, want met mijn motoriek zal dat beslist wel lachwekkend worden.

Wat geef jij aandacht, wat groeit?

Doe jij ook wel eens iets waarvan je denkt, ik verlies hiermee mijn focus op mijn werkelijke doel(stelling)en? En hoe ga je daar dan uiteindelijk mee om?

Ik hoor het weer graag in de reacties.

Schrijf je mee?

#WoW betekent Write on Wednesday of Word of Week. Iedere woensdag verzint een van de deelnemers, Karin, of ik een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. De vorige woorden toen ik meeschreef kun je in het archief vinden.

Inmiddels is de uitslag van de foto’s bekend. Rondom mijn teengewrichten is een (ja, je gelooft het niet!) groeiende mate van artrose vastgesteld. Mijn huisarts verwijst me nu door naar een reumatoloog.
En ja, dat was voor mij best wel even schrikken. Al durf ik nu terstond te beweren dat iedereen naarmate het leven vordert of artrose krijgt of reuma heeft. Dus zo bijzonder is het niet.

After all, zit die verrekte reuma wel in de familie. Mijn oma van vader’s kant overleed op haar 66ste aan de gevolgen van behoorlijk zware reuma. Ik kan me nog herinneren dat haar vingers maar in een rare positie waren gedwongen, daar boven haar eeuwige bedpositie. Ze was jaren bedlegerig. En ze had altijd erg veel pijn. Wat heet: ze wilde op een gegeven moment niet meer leven en is zelfstandig begonnen met het weigeren van medicatie, eten en drinken.

Ik heb dat natuurlijk aan mijn huisarts op moeten biechten en vandaar die doorverwijzing naar een reumatoloog.

Terug naar villa Kneuzingenburg zoals ik mijn huis inmiddels gedoopt heb, ik weet natuurlijk nog niet wat de uitkomst van mijn bezoek aan de reumatoloog gaat doen. Wat ik wel weet, is dat ik mijn aanstaande krukken zal gaan versieren met glitter en rood-groen-gele linten, geheel in de stijl van Reggae, omdat ik pertinent weiger er als een zure oude vrijster mee om te gaan.

Bestaan er al cursussen in lachyoga? Want daaraan, ja ook daaraan, zal ik de komende periode veel nut ondervinden. Lachen is mijns inziens nu mijn beste medicijn. Al moet ik daarmee ten ondergaan…

Verbeeld ik het me nu maar? Is de wereld langzaamaan aan het verslonzen, nog raarder aan het worden dan het al was? Vanmorgen las ik het nieuws dat er in de VS een aanvaring met een brug had plaatsgevonden. In andere delen van de wereld lees je zo nu en dan er dat gebouwen instorten omdat de fundering niet helemaal paste bij het geheel. In mijn hoofd ontstaan dan niet alleen vele vraagtekens maar ook uitroeptekens. Er gaat iets niet helemaal goed, denk ik dan. Zucht.

De #WoW is:

Raar: 1) Afwijkend van de norm 2) Anders 3) Apart 4) Bedenking 5) Bespottelijk 6) Bevreemdend 7) Bijzonder 8) Bizar 9) Briek 10) Curieus 11) Draaierig 12) Dwaas 13) Eigenaardig…

Ben ik nu zo raar?

Dat ik me met al dit soort dingen kan bezighouden en dat het me bevreemdt?

Maar ook: dat voor de toekomst nu al wordt gezegd dat de werkstress nog meer zal toenemen omdat alles zo onzeker is; kan ik zelfs als ik een baan heb een dak boven mijn hoofd krijgen? Zal de toenemende kunstmatige intelligentie mijn baanbehoud nog wel garanderen? Met het oog op de toenemende vergrijzing zal er naast werk ook meer mantelzorg moeten worden verricht, hoe houdt men dit ten lange leste dan vol? En ga zo maar even door.

Het oplossen van wereldproblemen is een complexe taak die vereist dat verschillende benaderingen worden gecombineerd op verschillende niveaus: individueel, gemeenschapsgericht, nationaal en internationaal, waaronder overheden, bedrijven, non-profitorganisaties en individuen.

chatgpt.com

Heb ik het nog niet eens gehad over klimaatverandering, armoedebestrijding, gebrek aan toegang tot een ‘goede’ gezondheidszorg, een stimulans om onderwijs te verstrekken en volgen, en het vermijden van conflicten en ongelijkheid. Ben ik nog iets vergeten?

Neen, ik heb niet de behoefte om de politiek in te gaan, mocht je dit denken. Maar vraag me soms wel eens vertwijfeld af, à la een ware beauty queen, hoe ik als individu dan in vredesnaam kan bijdragen aan een betere wereld? Ik doe vrijwilligerswerk, doe aan mantelzorgen, durf regelmatig in mijn spiegel te kijken, en ik durf te reflecteren. Maak ik in mijn kleine bubble dan toch dat kleine beetje impact? Ik hoop van wel.

En jij, vind jij de wereld ook zo raar?

Waan jij je ook wel eens een buitenstaander of als een alien van Venus of Mars? Ik ben benieuwd naar je verhaal.

Ik lees het weer graag in de reacties.

Schrijf je mee?

#WoW betekent Write on Wednesday of Word of Week. Iedere woensdag verzint een van de deelnemers, Karin, of ik een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. De vorige woorden toen ik meeschreef kun je in het archief vinden.